Sinds de COVID-19-pandemie zijn er veel baby's geboren onder stressvolle ziekenhuisomstandigheden – ook prematuurtjes – waarbij de vaders er niet waren om moeder en kind te ondersteunen. Anderen besloten om thuis te bevallen. Wat raadt u ouders en artsen aan in deze overweldigende, angstaanjagende situatie?
Ik had het niet voor mogelijk gehouden dat dergelijke scenario's werkelijkheid zouden kunnen worden. Ooit. Aan het begin van de pandemie moesten de moeders alle bevallingen alleen uitvoeren, waarbij behalve het medisch personeel niemand aanwezig was om haar te ondersteunen. Onvoorstelbaar. Als de moeder COVID-positief bleek te zijn, dienden we de baby direct na de geboorte van de moeder te scheiden. Sommige moeders stonden erop om de baby bij zich te houden en wij beschouwden dit als hun beslissing. We hadden op dat moment niet genoeg informatie over de risico's als moeders hun baby's zouden besmetten. Nu is er gelukkig steeds meer bewijs dat het virus niet op deze manier wordt overgedragen aan baby's en dat moedermelk ook veilig is.
Om voor de hand liggende redenen moeten we de bezoeken aan de neonatale intensivecareafdeling nog beperken. We moeten ons eigen personeel beschermen en onze dienstverlening als ziekenhuis in stand houden. Met 18 baby's op de neonatale intensivecareafdeling in dezelfde ruimte kunnen we niet altijd afstand houden, maar we hebben allerlei regels en processen geïmplementeerd om iedereen veilig te houden. Ondanks onze beste inspanningen is deze situatie voor iedereen erg stressvol. We proberen Zoom te gebruiken, zodat moeders die de afdeling niet op mogen, kunnen zien hoe hun baby voor het eerst in bad gaat of voor het eerst gevoed wordt. We moeten echter erkennen dat het niet in de buurt van de echte ervaring komt – en het is voor het personeel even frustrerend als voor de ouders.
I never imagined that this kind of scenario could happen. Ever. At the beginning of the pandemic, all deliveries were performed alone, with no one besides medical staff present to support the mother. Unimaginable. On those occasions when the mother was COVID-positive, we were told to separate the baby from the mother right after birth. Some mothers insisted on keeping the baby with them, and we considered this to be their decision. We didn’t have enough information at that point on the risks that mothers might infect their babies. Now, fortunately, there is increasing evidence that the virus isn’t passed on to babies in this way, and that breastmilk is safe, too.
For obvious reasons, we still have to limit visits to the NICU. We have to protect our own staff and keep up our hospital services. With 18 babies in the NICU in the same room, we can’t always ensure social distancing, but we have implemented all kinds of rules and processes to keep everybody safe. Despite our best efforts, this situation is very stressful for everybody. We try to use Zoom, so that mothers who can’t enter the NICU can witness their baby having a bath for the first time, or being fed. But, we have to acknowledge that it is not like the real thing – and it’s frustrating for both the staff and the parents.
Deel